ពេលព្រឹកព្រលឹម ញញឹមប្រិមប្រិយ
ក្រោមសូរ្យរស្មី មេឃខៀវស្រងាត់
តាមជណ្តើរថ្ម លឺសំឡេងសត្វ
ធម្មជាតិស្ងៀមស្ងាត់ ទោចយំល្វើយៗ។
ខ្យល់បក់ត្រជាក់ ស្លឹកឈើរវិច
វាលស្រែរំលេច បៃតងចងស្នេហ៍
ក្រុងបាត់ដំបង ឆ្ងាយសន្លឹមដែរ
ពណ៌សអ្វីទេ រាបជាប់ជើងមេឃ។
ឱ!អ្នកតាភ្នំ ខ្ញុំសុំបែរបន់
ប្រាសាទបាណន់ គន់ពីចម្ងាយ
បោចផ្កាម្រះពៅ សុទ្ធាវែងឆ្ងាយ
រូងល្អាងសុសសាយ សប្បាយទេសចរណ៍។
គិរីបព៌ត ជាប់វែងអន្លាយ
ដូចសក់ត្រសាយ ក្រាលគ្របលើស្មា
ភ្នំរំសាយសក់ សែនស្រស់ត្រកាល
ទ្រុងមាន់ទ្រុងទា ក្តោងភ្នំក្រពើ។
និពន្ធដោយ៖ ប៉ុក បញ្ញាវុធ (១៦.០៤.២០១៣)
