ពេលល្ងាចរៃយំ ខ្ញុំសែនស្រណោះ
នឹកឃើញទាំងអស់ អនុស្សាវរីយ៍
កាលបងនិងអូន សាងក្បូនជីវី
ក្រោមដើមគគីរ មាត់ស្ទឹងសង្កែ។
ឥលូវស្នេហ៍ស្នង ភ្លេចបងហើយស្រី
រៀបការគូថ្មី ឆ្ងាយអនុស្សា
ភ្លេចអស់សម្បថ ស្រីស្បថសច្ចា
ថាស្មោះស្នេហា តែលើបងមួយ។
ឱ!ស្ទឹងសង្កែ ស្ទឹងស្នេហ៍ខ្ញុំអើយ
ចុះហេតុម្តេចឡើយ ស្រីក្បត់រូបបង
ភ្លេចពាក្យសំដី ដែលធ្លាប់សាសង
នៅបាត់ដំបង ដងស្ទឹងសង្កែ។
សូមគ្រប់ជាតិក្រោយ កុំឲ្យខ្ញុំជួប
ស្រីស្អាតតែរូប ចិត្តគ្មានមេត្តា
បោកប្រាស់ស្នេហ៍ខ្ញុំ ឲ្យឈឺចិន្តា
ស្រីភ្លេចសច្ចា សូមកុំឲ្យយល់។