សម្បត្តិធម្មជាតិ ល្អស្អាតគ្មានផ្ទឹម
រីកស្រស់ញញឹម សួគ៌វត្តអង្គរ
តាមប្រាង្គប្រាសាទ មហាបវរ
ក្បូរក្បាច់ឆ្លាក់ថ្ម ផ្កាវល្លិ៍រេរាំ។
ឈរទ្រង់សង្ហា កាន់ស្មាជាក្រុម
នារីរម្យទម សមរម្យរួសរាន់
តែងកាយបរិសុទ្ធ មួយពីរបីបួន
ទឹកដៃស្រទន់ ជាន់ខ្មែរបុរាណ។
នាងទេពអប្សរា ខេមរាចិត្តធ្ងន់
អំណត់អត់ធន់ ទន់តាមអាកាស
ពាក់មកុដល្អ មូលមុំស្រួចណាស់
ពន្លឺត្រចះ ឱភាសផែនដី។
ទឹកមុខសែនស្រស់ មិនងាយស្រពោន
សំដីបងអូន ពីរោះស្រស់ស្រាយ
អប្សរាចេញធ្មេញ ល្បីល្បាញសុសសាយ
រុក្ខជាតិទាំងឡាយ គ្រប់កាយសរសើរ។
កម្រងផ្កាភ្ញី ពាក់លើកេសា
កែវកងសង្ហា ពាសពេញរូបកាយ
ខ្សែកត្បូងពេជ្រ រំយោលផាត់ផាយ
កងជើងកងដៃ សមអ្វីសមម្ល៉េះ។
ផាមួងសូត្រខ្មែរ ល្បីកេរចំណាស់
ហូលពណ៌ភ្លឺច្បាស់ មិនផ្លាស់ប្តូរប្រែ
តកូនតចៅ រាប់រយឆ្នាំខែ
អប្សរាស្រីខ្មែរ មិនដែលចោលបាន។
មិត្តអើយអើយមិត្ត យើងឈរជិតគ្នា
ឆ្លងដងវេលា រាប់ពាន់ឆ្នាំបាន
សម្ផស្សញញឹម សាមគ្គីសុខសាន្ត
កូនចៅគ្រប់ប្រាណ ចាំបានជួយថែ។
និពន្ធដោយ៖ ប៉ុក បញ្ញាវុធ (១៦.០២.២០១៣)
